O męstwie Bohaterów Bitwy nad Bzurą świadczą liczne cmentarze wojenne, pożółkłe dokumenty archiwalne i opowieści nielicznych już żyjących świadków tamtych tragicznych wydarzeń.

My odwiedziliśmy ponad 70 cmentarzy rozrzuconych na wielu rubieżach pola bitwy i do odwiedzenia części z nich pragniemy Was zaprosić.Wybraliśmy je tak aby zobrazować ogromny obszar pola bitwy.

W dniach 09-12 września 1939 r.  armie Poznań i Pomorze zaatakowały lewą flankę niemieckiej 8 Armii zdążającej pod Warszawę. Polskie uderzenie było tak silne i niespodziewane dla Niemców, że spowodowało przejściowe kłopoty w dowodzeniu rozciągniętymi  na dużej przestrzeni wzdłuż Bzury jednostkom niemieckim. 

W tym czasie na terenie powiatu włocławskiego krwawe walki osłonowe toczyły 15 i 27 Dywizja Piechoty Armii Pomorze powstrzymując niemieckie 50 i 208 Dywizję Piechoty oraz Brygadę Netze. Walki toczyły się od Wieńca przez Brześć Kujawski Kruszyn, Śmiłowice, Szczytno po Grabkowo.

Obrona rubieży między jeziorami w Szczytnie została powierzona 61 Pułkowi Piechoty, którego III batalion wsparty artylerią około 12 dział wszedł tam do walki przeciwko 309 i 338 Pułkowi Piechoty z 208 Dywizji Piechoty wspartych ok. 50 działami. Polacy dobrze okopani na wzgórzach odparli wszystkie natarcia, choć Niemcy mając ogromną przewagę wielokrotnie wdzierali się w polskie pozycje obronne. 

Kontruderzenia spychały wykrwawione oddziały wroga na pozycje wyjściowe a wielokrotnie odbywało się to w panicznej ucieczce z pola walki pod ogniem broni ciężkiej i atakach polskiej piechoty.

W czasie walk ponad 100 żołnierzy niemieckich dostało się do polskiej niewoli. Straty wyniosły około 180 poległych żołnierzy niemieckich i około 130 żołnierzy polskich. 

Walki w rejonie Włocławka w dniach 9-13 września choć mało znane i niezbyt doceniane miały ogromne znaczenie dla przebiegu Bitwy nad Bzurą. 

Niemcom nie udało się przełamać polskich linii obronnych, co uniemożliwiło im wyjście na tyły armii polskich atakujących nad Bzurą. Zaciekła i skuteczna obrona 15 i 27 Dywizji Piechoty zmusiła Niemców do podjęcia decyzji w godzinach wieczornych 12 września o przeprawie przez Wisłę pod Płockiem sił 29 i 50 Pułku Piechoty z 3 Dywizji Piechoty, aby z tego rejonu wykonać uderzenie na tyły zgrupowania armii gen. T. Kutrzeby.

Na cmentarzu w Boniewie pochowano 121 żołnierzy Wojska Polskiego poległych w bitwie pod Szczytnem.

Skrzynka została ukryta poza terenem cmentarza w lasku po lewej stronie schodów z parkingu do bramy. Jakieś 10-12 metrów aby ułatwić zadanie są spojlery. Kesz nie jest zakopany wystarcza rękawiczki aby odgarnąć ściółkę leśną.

Waypoint 1 - aby zalogować znalezienie skrzynki należny udać się na cmentarz i odczytać: stopień Imię i Nazwisko bohatera małej tablicy ustawionej po prawej stronie pomnika. Na fotce została nieco zamazana. Pisownia oryginalna.

Waypoint 2 - to wspólna mogiła Powstańca 1863 r i uczestników walk w latach 1918 - 1920.

Waypoint 3 i 4 - pomniki w miejscach walk w Szczytnie i Borzymie.

W skrzynce poza pamiątkowymi certyfikatami i gadżetami na wymianę umieszczono garść pamiątkowych coinów. Takie same coiny znajdują się w pozostałych skrzynkach tego cyklu. Dlatego prosimy znalazców aby zabierali tylko jeden coin niezależnie od ilości znalezionych skrzynek co pozwoli większej ilości koleżanek i kolegów pozyskanie tej pamiątki.

W niektórych skrzynkach na  okładce logbooka znajdują się litery i przyporządkowane im cyfry, które potrzebne będą do znalezienia skrzynek bonusowych i skrzynki finałowej dla tego cyklu.

To jak długo kesze przetrwają zależy od nas tak więc podejmujemy dyskretnie i odkładamy podobnie a do tego obchodzimy się z keszem jakby to był nasz własny a wtedy inni będą mieli okazje też go odnaleźć w stanie który może cieszyć oko.

Opis skrzynki pochodzi z serwisu Opencaching.PL.