Umocnienia 11-tego Batalionowego Rejonu Umocnionego

Miejsce

11 Batalionowy Rejon Umocniony Ludowego Wojska Polskiego to zespół powojennych małych bunkrów dla broni maszynowej, który miał bronić wybrzeża przed ewentualnym desantem sił NATO. Systemy takich zapór inżynieryjnych i umocnień wykonanych z betonowych prefabrykatów budowano na polskim wybrzeżu w latach 50-tych. Wzmacniano je zagrodami z drutu kolczastego i betonowymi zaporami przeciwczołgowymi. Obiekty takie były przeważnie rozrzucone na rozległym terenie wydm i lasów nadmorskich. Budowały je jednostki inżynieryjne, obrony cywilnej oraz państwowe przedsiębiorstwa na zlecenie wojska aż do końca lat 50-tych. Na co dzień fortyfikacje stały puste, wojsko obsadzało je wyłącznie na czas ćwiczeń lub zagrożenia wojennego.
W składzie typowego BRU znajdowały się:

1. stanowiska dowodzenia (SD) dowódcy batalionu i kompanii, służące do prowadzenia obserwacji i kierowania walką,
2. punkty obserwacyjne (PO) dowódcy batalionu, kompanii, plutonu - służące do prowadzenia obserwacji na przednim skraju,
3. batalionowe punkty medyczne (BPM) - były to schrony do udzielania pomocy rannym,
4. batalionowe i kompanijne punkty amunicyjne (BPA) - do magazynowania amunicji oraz ochrony ludzi,
5. stanowiska ogniowe (główne i zapasowe) - dla czołgów, moździerzy, dział, środków przeciwlotniczych i broni strzeleckiej.

Skrytka

Skrytka znajduje się pod koordynatami z jednym z podziemnych umocnień 11 BRU. Wejście do właściwego bunkra znajduje się nieopodal więc łatwo jest wymierzyć w którym podziemiu tego bunkra należy szukać. Proszę o jej odpowiednie umieszczenie po znalezieniu, tak aby pozostawała niewidoczna dla osób postronnych. W razie wątpliwości na miejscu przygotowałem podpowiedź kodowaną.

Opis skrzynki pochodzi z serwisu Opencaching.PL.