„Ofiary duru, Ługowaja, Kazachstan”, 1942
Feliks Kay-Krzewinski, 1900-1981

Stacja Ługowaja (ros. Луговая, kaz. Луговой) była w 1942 roku miejscem formowania 10. Dywizji Piechoty (Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR). Zawiązki 10. DP przybyły do miejscowości Ługowaja z Tockoje 13 stycznia 1942 roku, a 19 stycznia przystąpiono do formowania dywizji. Pomiędzy 24 marca, a 4 kwietnia dywizja została ewakuowana do Iraku.

Cmentarz, na którym pochowano 46 żołnierzy zmarłych w tym czasie, został odbudowany w 2000 roku. Wcześniej przedstawiciel władz pobliskiego miasteczka Kułan ufundował tablicę w języku rosyjskim i kazachskim o treści:

„Pamiętamy razem z polskim narodem.”

W oryginale:

„Польяк халқымен бірге есімізде сақтаймыз.
Помним, вместе с польским народом.”

Krzyż na cmentarzu został ustawiony w 1998 roku.

Polski cmentarz wojenny stanowi wydzieloną kwaterę na cmentarzu prawosławnym, który jest mocno zarośnięty trzciną. Do polskich grobów najlepiej dotrzeć obchodząc cmentarz drogą okalającą go od wschodu i dalej idąc ścieżką pomiędzy rosyjskimi grobami w stronę widocznego polskiego pomnika.  W waypointach  dodałem lokalizację trzech innych polskich cmentarzy wojennych położonych w południowym Kazachstanie.

Kesz miał być ukryty bliżej polskiego cmentarza wojennego ale okoliczności sprawiły, że został schowany w tuż przy stacji. W trakcie poszukiwań, podejmowania i odkładania proszę o zachowanie ostrożności, ponieważ miejsce ukrycia jest ruchliwe. Zalecana zasada ZERO. Proszę również o dokładne maskowanie i zabezpieczenie pojemnika przed wysunięciem się.

Naszą relację z wizyty na cmentarzu i perypetiach z nią związanych można przeczytać na blogu: „Pyry po syczuańsku”. Zapraszamy!

PS. Jeśli znajdziesz bezpieczne miejsce bliżej cmentarza, które nie będzie naruszało powagi miejsca, nie wahaj się go przenieść. Proszę w takim wypadku o przesłanie kordów, podpowiedzi oraz fotospoilera.