Miejsce gdzie w czasie II Rzeczypospolitej Polskiej znajdowały się koszary 42 pułku piechoty. Koszary zbudowane tutaj przez Rosjan, w miejscu tym stacjonował 64. Kazański pułk piechoty istniejący w latach 1700- 1918. W Białymstoku ulokował się w roku 1914. Jedyną pozostałością po istniejącym w tych latach garnizonach (wpierw Rosyjskim a potem Polskim), pozostał obecny kościół pod wezwaniem Najświętszego Serca Jezusowego i kawałek ogrodzenia. Kościół zbudowany jako Cerkiew prawosławna „Sobór Kazański- p.w. Kazańskiej Ikony Matki Bożej” w 1884 roku na terenie koszar Carskiego pułku. W 1915 roku świątynia została mocno zniszczona w czasie działań wojennych. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości koszary przejęło wojsko Polskie a ruiny cerkwi oddano kościołowi katolickiemu. W 1927 roku z odbudowanej cerkwi powstał kościół NSJ służący dla wojska i okolicznych mieszkańców. w czasie II wojny światowej budynek znowu został poważnie uszkodzony. Ponownie konsekrowany w 1994 roku.

W 50. rocznice września 1939 społeczność spółdzielni inwalidów ufundowała tablice upamiętniającą lokacje 42. pułku piechoty w Białymstoku.

Z historii pułku część druga „Okres międzywojenny- stacjonowanie w Białymstoku”:

Pierwsze oddziały liniowe 42 pułku piechoty, po zakończonej wojnie na Wschodzie, przybyły do naszego miasta w czerwcu 1921 roku. Dla swoich potrzeb przystosował zniszczone koszary 64. Kazańskiego pułku piechoty. z tego powodu cześć jednostki zakwaterowano w twierdzy Osowiec. Kiedy cały pułk znalazł się w mieście, Rada Miejska podjęła uchwałę o uroczystym powitaniu i o wręczeniu jednostce sztandaru- ufundowanego przez społeczeństwo miasta Białystok. Na uroczystości, która miała miejsce 21.08.1921 r. na dzisiejszym Rynku Kościuszki, obecni byli marszałek Józef Piłsudski, biskup wileński ks. Jerzy Matulewicz, dowódca pułku ppłk Jan Tabaczyński, ówczesny wojewoda Paweł Popielawski oraz inni przedstawiciele władz i mieszkańcy miasta. Pułk wchodził w skład 18 Dywizji Piechoty. Pułk na trwale wpisał się w dzieje naszego miasta. Nazywano go „Białostockie Dzieci”. Kilkanaście tysięcy poborowych z Białegostoku i okolic zostało tu przeszkolonych. W jednostce były nie tylko szkolenia wojskowe ale także oświatowe, mające pomóc żołnierzom w zdobyciu zawodu. W jednostce działała orkiestra, teatr, który od 1923 r. mieścił się w budynku dzisiejszego kina „Syrena”. Z Pułkiem związane są też początki działalności (w okresie międzywojennym) klubu sportowego „Jagiellonia”. Corocznie organizowano zbiórki funduszy na rzecz miasta i jego mieszkańców.

W 1930, w Parku Zwierzyniec w Białymstoku, odsłonięty został pomnik Żołnierzy 42 Pułku Piechoty. W 1938 jednostka nadano imię patrona - gen. Jana Henryka Dąbrowskiego. Święto pułku obchodzono 12 lipca w rocznicę bitwy pod Krzemieniem w 1920 roku.

Skrzynka to pojemnik na mocz (nieużywany), w środku logbook, kilka fantów i ołówek Nickiela . Najlepiej znaleźć tablicę poświęconą pułkowi a potem jakieś 60 metrów (na oko podaje) dalej idąc wzdłuż płota będzie skrzynka.

Pozostałe skrzynki z serii:

cz.1 BLT9 Pomnik 42-go pułku piechoty http://www.opencaching.pl/viewcache.php?cacheid=12994

cz.3 BLT 11 Tablica pamięci 42 pułku piechoty http://www.opencaching.pl/viewcache.php?cacheid=12995

Opis skrzynki pochodzi z serwisu Opencaching.PL.